بعدها همین روند را ادامه داده است. هشت سال تجربه دروازه‌بانی دارد و بارها موفق شده مدال بگیرد. چون خیلی به فوتبال و فوتسال علاقه داشته، مدرک مربی‌گری‌اش را هم گرفته و با تیم‌های بسیاری کار کرده است. او سرپرستی برخی تیم‌های فوتسال را هم بر عهده داشته است. بعد از مدتی متوجه شده انرژی‌هایی فراتر از اینها در وجودش دارد.

وقتی برای تماشای اولین بازی تیم ملی بانوان به ایتالیا رفته، متوجه شده تماشاگران همهمه و سر و صدا می‌کنند. تصمیم گرفته آستین‌هایش را بالا بزند، «یا علی» بگوید، رو به تماشاچیان بایستد و از آنها بخواهد به حرفش گوش کنند. با حمایت تماشاگران به خوبی توانسته از پس تشویق تیم ملی بانوان بربیاید.

آزاده عطاپور بانوی لیدری است که در بسیاری از بازی‌های تیم ملی فوتبال و فوتسال زنان حضور داشته است. او حتی در بازی پرسپولیس - کاشیما، سعی کرده به تشویق بانوان نظم بدهد.

او عاشق فوتبال و تیم ملی است. برای لیدری هم اعتماد به نفس بالایی دارد اما بعد از بازی ایران - کامبوج  مورد قضاوت بسیاری قرار گرفته، سرزنش شده و از این اتفاق دلگیر است. حتی به خاطر فیلم‌هایی که از او در شبکه‌های اجتماعی دست به دست شده، مورد سرزنش برادرش هم قرار گرفته است: «من دنبال خودنمایی نیستم. بسیاری از بازیکنان تیم ملی بانوان من را می‌شناسند. در بازی تیم ملی فوتسال زنان با ایتالیا، فرشته کریمی- ملی‌پوش تیم فوتسال - شماره‌اش را به من داد و خواست که در تمام بازی‌ها حضور داشته باشم تا بتوانم تیم را تشویق کنم. اما بعد از بازی روز پنچشنبه  ۱۸ مهرماه بین ایران و کامبوج، وقتی قضاوت‌های مردم را دیدم، نابود شدم؛ در حالی که من بابت کاری که انجام می‌دهم حتی یک ریال هم پول نمی‌گیرم، از جایی حمایت نمی‌شوم و برای تشویق تیم ملی کشورم زحمت می‌کشم. یکی از دوستانم آدرس کانالی را برایم فرستاد که آقایی در کانادا فیلمی را که در آن از تماشاچیان زن می‌خواهم نظم را به هم نریزند تا بتوانیم ورزشکاران تیم ملی کشورمان را به درستی تشویق کنیم، به شکل منفی منتشر کرده است. من با کسی دعوا نکردم و سعی کردم با احترام تماشاگران را راهنمایی کنم اما حتی عکسی هم از من در حالی که دارم با یکی از تماشاگران صحبت می‌کنم، منتشر کردند و من را به اشتباه مامور نیروی انتظامی معرفی کردند!»

عطاپور بارها به درخواست هیئت فوتبال یا مسئول بانوان جمعیت همیار هوادار برای تشویق تیم ملی حضور پیدا کرده است و برای لیدری هیچ آموزشی ندیده است. او از طریق شغل دیگری به جز لیدری و کد نمایندگی بیمه‌ای که دارد، پول در می‌آورد. در حوزه بیمه تحصیل کرده و لیسانس دارد. مجرد است و خانواده‌اش با او درباره لیدری تیم‌های ورزشی که انجام می‌دهد مخالفتی ندارند. بعد از آنکه خواهرش را از دست داده و ضربه روحی بدی خورده است، خانواده‌اش دست او را باز گذاشته‌اند تا شاید به حال روحی او کمک کند: «سختی‌های کاری ما زمانی کمتر می‌شود که تماشاگران به حرف‌های لیدرها گوش دهند. در بازی ایران با کامبوج هشت لیدر بودیم و فکر نمی‌کردیم  با این حجم از استقبال تماشاگران برای دیدن بازی در استادیوم آزادی مواجه شویم. من و لیدرهای دیگر در جمعیت همیار هوادار برای کنترل تماشاگران در بازی روز پنجشنبه تمرین کرده بودیم اما تماشاگران کمی به حرف‌های لیدرها گوش می‌کردند. کنترل جمعیت زیاد تماشاگران کار بسیار دشواری است.»

او ادامه می‌دهد: «اگر قرار باشد حضور زنان در ورزشگاه‌ها برای دیدن بازی بانوان ادامه داشته باشد باید برنامه‌های منظم و هدفمندتری را در پیش بگیریم. از طرفی لیدرهای زن را مثل لیدرهای مرد به رسمیت نمی‌شناسند. برای این کار نیاز است که تماشاگران زن هم حضور مستمر در ورزشگاه‌ها داشته باشند. البته امکانات ما در بازی تیم ملی فوتبال ایران - کامبوج کم بود. نماینده فیفا به ما اجازه نداده بود که بلندگو و طبل به استادیوم ببریم. خدا کند برای بازی بعدی این اجازه به لیدرهای خانم هم داده شود. بسیاری از تماشاگران خانم با صدای طبل تنها تماشاگر کامبوج، ورزشکاران کشورمان را تشویق ایسلندی می‌کردند.»

عطاپور حدود دو سالی است که کار لیدری را انجام می‌دهد و بعد از هر مسابقه صدایش تا دو روز درنمی‌آید. او از تجربه لیدر آقایان هم استفاده می‌کند. برای مثال، «عباس آقا» لیدر تیم پرسپولیس او را در بازی پرسپولیس با کاشیما تشویق کرده و گاهی هم خودش را با ریتم تشویق عطاپور هماهنگ ‌کرده است.

این بانوی لیدر معتقد است: «برای آنکه لیدری بانوان رسمیت پیدا کند، باید جمعیت هواداران معرفی شوند. از طرفی باید حضور بانوان برای تشویق تیم‌های ملی در استادیوم‌های آزادی تداوم داشته باشد تا این مسئله هم جایگاه خودش را پیدا کند و در این زمینه فرهنگ‌سازی شود.»

جمعیت همیار هوادار، انجمنی است که حدود ۱۵ سال پیش توسط پیشکسوتان فوتبال تشکیل شده است. آزاده عطاپور هم بعد از بازی تیم ملی بانوان ایران - روسیه به این جمعیت دعوت شده است. او هم با کمال میل استقبال کرده است و از آن به بعد با هدف اینکه نظم خاصی به تماشاگران زن بدهد، انگیزه بیشتری برای این کار گرفته است. انجمن  جمعیت همیار هوادار ۱۵۱ عضو رسمی خانم دارد.

فاطمه قوی‌دل - مسئول بانوان جمعیت همیار هوادار - هم می‌گوید: «سال گذشته زمانی که در اختتامیه بازی بانوان در اصفهان حضور پیدا کرده بودم، فضای غریبانه‌ای بود. تیمی که ۱۰۴ گلِ زده داشت، بیشتر از ۲۰ تماشاگر نداشت! همان تماشاگران هم بیشتر از اعضای خانواده ورزشکاران بودند. درست است که تماشای فوتبال مردان در استادیوم برای ما زنان جذابیت بسیاری دارد اما خوب است این اتفاق راهی برای حضور بانوان برای تماشای بازی‌های ملی زنان هم بشود. ای کاش برای فروش بلیت بازی‌های ملی تیم بانوان هم از سوی رسانه‌ها تبلیغ شود. ما فوتبالیست‌های خوب خانم کم نداریم؛ ورزشکارانی که تماشای بازی خوب آنها هیچ چیزی از بازی ورزشکاران آقا کم ندارد.»